Инхибитори кај хемофилија

Третманот на хемофилија со фактори на коагулација VIII и IX (плазма или рекомбинантни) може да доведе до развој на неутрализирачки антитела на факторите на коагулација VIII или IX, така наречени инхибитори. Инхибиторите се антитела кои се создаваат во телото како одговор на присуството на „стран“ фактор на коагулација VIII или IX. Антителата се врзуваат за факторот VIII или IX со што значително ја намалуваат ефикасноста на третманот со факторите VIII или IX бидејќи ја спречуваат нивната нормална функција.

Инхибитори на факторот VIII се јавуваат кај 25-30% од лицата со тешка хемофилија А и кај 3-13% од лицата со умерена или лесна хемофилија А. Инхибитори на факторот IX се јавуваат кај 1-6% од лицата со хемофилија Б, а во некои случаи исто така се поврзани со анафилактичка реакција во случај на континуирана администрација на фактор IX.

Појавата на инхибитори се најсериозната компликација кај хемофилијата; бидејќи ги зголемува трошоците за третман неколкукратно и има негативен ефект врз морбидитетот и смртноста, отежнувајќи го лекување на крварењето. Лицата со инхибитори имаат полоши клинички и радиолошки исходи од болеста во поглед на оштетувањето на зглобовите отколку лицата кои немаат инхибитори. Исто така имаат и три пати поголема веројатност да развијат трајна инвалидност и имаат поголем ризик од смрт од компликации поврзани со крварења отколку лицата кои немаат инхибитори.

Инхибиторите кај лица со хемофилија можат да бидат присутни во низок и висок титар. Лицата со хемофилија А кај кои се присутни низок титар на инхибитори (<5 BU - Bethesda единици) можат да продолжат со земање на фактор VIII, но потребна им е поголема доза. Во случај на низок титар на инхибитори кај лица со хемофилија Б, администрацијата на повисоки дози на фактор IX е можно само ако пациентот нема алергискa реакциja на факторот IX. Понекогаш при низок титар инхибиторите можат сами да исчезнат. Третманот со високи дози на фактор VIII или фактор IX кај лица со висок титар на инхибитори (≥5BU) понекогаш може да биде неуспешен. Tретманот на епизоди на крварења кај лица со хемофилија А кои имаат висок титар на инхибитори се спроведува со агенси за заобиколување (анг. BPA, bypassing agents). Единствениот начин лицата со хемофилија А да се „ослободат“ од високиот титар на инхибитори е да се лекуваат со индукција на имуна толеранција (анг. ITI, immune tolerance induction). Оваа процедура се изведува преку давање на високи дози на фактор VIII во тек на долг временски период. Индукцијата на имуна толеранција е успешна во околу 70% од случаите.

Референци:

1. Astermark J. FVIII inhibitors: pathogenesis and avoidance. Blood 2015;125:2045–51.

2. Santoro C, et al. Inhibitors in Hemophilia B. Semin Thromb Hemost. 2018; 44(6):578-589.

3. Inhibitors in Hemophilia: Достапно на:пристапено: мај 2019 година.

4. Morfini M, Haya S, Tagariello G, et al. European study on orthopaedic status of haemophilia patients with inhibitors. Haemophilia. 2007;13(5):606–612.

5. Sue duTreil. Physical and psychosocial challenges in adult hemophilia patients with inhibitors. J Blood Med. 2014; 5: 115–122.